Pungulume

Udostępnij  

Sammy Baloji (CD)

instalacja, 2016, 28:49

Miasto Fungurume leży w prowincji Katanga w Demokratycznej Republice Konga. Otaczające miasto wzgórza i góry stanowią jedno z największych na świecie złóż miedzi i kobaltu. W czasach przedkolonialnych obszar ten był głównym ośrodkiem przemysłu miedziowego w Afryce Środkowej. Dziś należy do amerykańskiego konsorcjum Tenke Fungurume Mining (TFM). Od 2009 roku wzmożona działalność wydobywcza TFM stanowi główny powód przesiedlenia tysięcy lokalnych „Sanga”. Film koncentruje się na osobie wodza plemienia, Mpale, i towarzyszącej mu radzie starszyzny, którzy wspólnie przedstawiają – przekazywaną z ust do ust – historię ludu Sanga. Ich opowieść kontrastuje z przesuwającymi się w tle kadrami niszczejącego, przemysłowego krajobrazu ziemi – dotąd niemego strażnika tożsamości Sanga. (Filip De Boeck)

„Pungulume” powstał w ramach projektu „Suturing the City” zainicjowanego przez Filipa De Boecka i Sammy’ego Baloji.

koncepcja: Sammy Baloji i Filip De Boeck
kamera: Sammy Baloji
dźwięk: Filip De Boeck
montaż: Sébastien Demeffe
miksowanie dźwięku: Frédéric Furnelle

występują: wódz Mpala Swanange Pascal Musenge i rada starszyzny
produkcja: Auguste Orts
koprodukcja: Atelier Graphoui

Projekt zrealizowany przy wsparciu Rządu Regionu Flamandzkiego, Vlaamse Gemeenschapscommissie, Fundacji Fernand Willame, Centrum Sztuki WIELS, Instytutu Badań Antropologicznych w Afryce (IARA, KUL) i Gabriele Salmi.

Sammy Baloji (CD), urodził się w 1978 roku w Lubumbashi, w prowincji Katanga w Demokratycznej Republice Konga. Studiował informatykę i komunikację na Uniwersytecie Lubumbashi. Któregoś dnia, z pomocą pożyczonego aparatu, zaczął fotografować sceny do swoich pierwszych kreskówek. Po kilku kursach fotograficznych w Kongo, kontynuował naukę fotografii i filmowania w Ecole Supérieure des Arts Décoratifs w Strasburgu we Francji. Baloji chętnie bawi się kontrastami, zestawiając przeszłość i teraźniejszość, realne i idealne, by unaocznić istniejące napięcia o podłożu kulturowym i historycznym. W centrum zainteresowań artysty leży architektura i ciało, które traktuje jako nośniki pamięci społecznej oraz świadków wspomnianych tarć.

Ważniejsze wystawy indywidualne: Musée du quad Branly (Paryż), MuZee (Ostenda), Royal Museum for Central Africa (Tervuren), WIELS (Bruksela), Muzeum Sztuki Afrykańskiej (Nowy Jork).

Wystawy zbiorowe: Biennale de Lyon, Biennale w Wenecji, Louisiana Museum of Modern Art, Fundacja Cartier pour l’Art Contemporain.

Baloji jest laureatem licznych nagród, w tym Rolex Mentor and Protégé Arts Initiative (2014, wraz z Olafurem Eliassonem), Prix Pictet (2009), the Prince Claus Award (2008). Otrzymał także dwie nagrody podczas African Photography Biennial w Bamako Mali.